De psychopathische vrachtwagenchauffeur en zijn lotvallige rondzwervingen

Ik werd vanochtend abrupt onderbroken in het uitslapen van mijn roes. Een, naar alle waarschijnlijkheid psychopathische, vrachtwagenchauffeur vond het een goed idee om achteruit rondjes om mijn huis te rijden (en dit is geen nutteloze toevoeging van een toevallig gelijktijdige gebeurtenis, maar ik bestempel het bij deze onherroepelijk als causaal verband houdende met het eerst genoemde feit). Rond een uur of half 7. Op een zaterdagochtend. Of, nouja, eigenlijk vóór de zaterdagochtend, want wie staat er nou weer voor half 7 op, op een zaterdag (uiteraard afgezien van de vrachtwagenchauffeur in kwestie: hij was tenslotte psychopatisch met een reden)? Omdat men normaliter wakker wordt in de ochtend, en men niet wakker wordt op zaterdag om half 7, wil ik hiernaar niet vaker refereren als zijnde s'ochtends. Zaterdag om half 7 dus; en niet s'avonds.
Nou zou dit alles mij vrij weinig hebben uitgemaakt (heeft die gozer ook nog eens iets vermakelijks te doen op zo'n onchristelijk tijdstip), ware het niet dat vrachtwagens als ze achteruitrijden ter waarschuwing constant piepjes uitstoten. Als dit niet het geval was geweest was ik ook nooit wakker geworden, en was de hele toestand aan mij ontgaan, hetgeen nog een reden was geweest waarom het mij niet uitgemaakt zou hebben. De genoemde piep is niet gering, de vrachtwagen wil als het ware alle aandacht dwingen zich te vestigen op het feit dat hij in staat is achteruit te rijden, en dit lukt hem onontkenbaar. Zowel onontkomelijk de aandacht op zich vestigen als achteruit rijden.
Mijn inlevingsvermogen is op een tijdstip als het eerder genoemde nooit erg groot. Eén rondje, hooguit twee achteruit om mijn huis heen rijden, kan ik me wel voorstellen. Maar het langdurige aanhouden van dit panische gepiep betekende dat de chauffeur niet van plan was het aantal rondjes op een bescheiden aantal te houden.
Een soortgelijk aanhoudend gepiep maken wekkers ook wel eens. Dit zijn heel effectieve wekkers, met vaak geen lange levensduur. Dit zal ik nader uitleggen. Het geluid dat ze maken is zo afgrijselijk dat je, hoe vroeg op de ochtend het ook is, hoe warm je bed, hoe ver de wekker weg, hoe moe je bent, hoe verwaarloosbaar ver gevorderd je ook bent in het uitslapen van je roes, je al deze dingen negeert, om zo snel mogelijk de wekker te laten ophouden dit gekrijs te vertonen. De korte levensduur heeft hier ook mee te maken, want een wekker uit het raam gooien, of beter nog: te lijf gaan met een cirkelzaag, zorgt voor een oplossing van het probleem op lange duur.
In mijn staat van relatieve wakkerheid realiseerde ik mij de afschuwelijkheid van overreden worden door een achteruitrijdende vrachtwagen. Nog niet eens omdat dit waarschijnlijk geen pijnloze aangelegenheid is, en vrij fatale consequenties onmiddelijk volgen, maar vooral omdat het laatste dat je hoort dit verschrikkelijk irritante gepiep is. "Laat het alsjeblieft ophouden.." zouden de laatste, doch effectieve, woorden zijn geweest van de humorloze man wiens schaduw bang is in het donker.